در شرایط متناقض‌‌نمایی که دولت از ناحیه مردم به عنوان بانی حل مسائل شناخته می‌‌شود اما در عین حال به طور اکثری مداخلاتش برای حل همان مسائل با انتقاد مردم روبروست یک راه‌‌حل بیشتر برای رفع تناقض نمی‌‌توان یافت و آن هوشمندسازی دولت است. امروز نه در ایران که در تمام نقاط جهان دولت‌‌ها با یک پرسش از ناحیه مردم مواجهند و آن اینکه تصمیمات دولتی چه سهم و بهره‌‌ای از عقلانیت و هوشمندی برده است؟

دستیابی به دولت الکترونیک بدون تسهیل ارتباط داده‏ای سازمان‌‏ها و ارگان‏‌های دولتی و غیر دولتی امکان‏‌پذیر نیست. به همین دلیل ایجاد سازوکار تبادل داده در بین بخش‏‌های مختلف دولتی و خصوصی از جمله اولین و مهم‌ترین اقدامات کشورها در راستای بهره‏‌برداری از مزایای فناوری اطلاعات در حکمرانی به شمار می‏‌آید. کلیدواژه دولت تعامل‏‌پذیر، به تبادل داده در بین دستگاه‏‌های دولتی اشاره دارد.

در بسیاری از دستگاه‌های اجرایی کشور، تعداد قابل توجهی سامانه‌ نرم‌افزاری عمومی (برای پشتیبانی از حوزه‌های ستادی دستگاه) و چندین سامانه‌ نرم‌افزاری تخصصی (برای پشتیبانی از ماموریت‌های دستگاه) تدارک دیده شده و در حال بهره‌برداری هستند که پشتیبانی از فرایندها و خدمات کسب‌وکار عمومی و تخصصی دستگاه را برعهده دارند.

تحولِ فناورانه‌ی دولت به‌منظور چابک سازی در تصمیم‌، تسهیل ارائه خدمات و کاهش هزینه‌ها همچنان جزء‌ مسائل اصلی اداره و راهبری کشور است. نیاز به ارتقاء تجربه کاربری مردم در دریافت خدمات دولتی در مقایسه با تجربه روزانه مردم در استفاده از خدمات و سکّوهای بخش‌ خصوصی که تکامل مستمری را در ایجاد تجربه کاربری بهتر ایجاد می‌کنند، بر پیچیدگی تحول بروکراسی سنتی و عجین شده با فرایندها و ماموریت دستگاه‌ّهای دولتی می‌افزاید.

تحقق دولت الکترونیکی و هوشمندسازی خدمات دولت، به‌عنوان اهداف توسعه کشور، در اسناد بالادستی و قوانین برنامه سال‌های اخیر در جمهور اسلامی ایران هدف‌گذاری شده است.

شناسایی درست ‌ذینفعان و تحلیل و درک صحیح دیدگاه‌‌های آن‌ها در تحقق هدف مشارکت الکترونیکی اهمیت بسیاری دارد. سیاست‌گذاران، مدیران و تصمیم‌سازان می‌توانند به کمک مشارکت ‌ذینفعان به شناسایی و ارزیابی دانش، منافع، موقعیت و تعامل مؤثر با با‌‌زیگران کلیدی پرداخته و تصمیم و سیاست بهینه را اتخاذ نمایند.

امروزه، کشورهایی که توانسته‌اند از پتانسیل فناوری اطلاعات برای جلب مشارکت الکترونیکی شهروندان خود بهره‌برداری کنند، در شاخص‌های بین‌المللی نظیر شاخص توسعه دولت الکترونیکی یا همان EGDI و شاخص مشارکت الکترونیکی یا EPI پیشرفت چشمگیری داشته‌اند.

مشارکت الکترونیکی به‌عنوان یکی از ابزارهای کلیدی برای ارتقاء شفافیت، کارآمدی و پاسخگویی دولت‌ها به شهروندان شناخته می‌شود. این شاخص نقش محوری در بهبود تعامل بین دولت و مردم ایفا می‌کند و کشورها با استفاده از این ابزار می‌توانند تصمیمات عمومی را به‌صورت جامع‌تر و با مشارکت مردمی اتخاذ کنند.

در دهه‌های اخیر، مشارکت الکترونیکی به یکی از ابزارهای کلیدی برای ارتقاء تعامل بین شهروندان و دولت‌ها تبدیل شده است. این نوع مشارکت که با استفاده از فناوری‌های نوین اطلاعات و ارتباطات (ICT) انجام می‌شود، نقش مؤثری در بهبود فرآیندهای دولتی، افزایش شفافیت و تقویت دموکراسی دارد.

در این گزارش، به بررسی مدیریت چرخه حیات سامانه‌های نرم‌افزاری و تدوین قالب شناسنامه آن‌ها می‌پردازیم.

با پیشرفت فناوری و افزایش وابستگی سازمان‌ها به سامانه‌های نرم‌افزاری، اهمیت داشتن معماری مناسب و قابلیت یکپارچه‌سازی بالا در این سامانه‌ها بیش از پیش آشکار شده است. در این راستا، دانشگاه شهید بهشتی با تدوین گزارشی جامع و علمی، الزامات و توصیه‌های فنی را در حوزه معماری نرم‌افزار و یکپارچه‌سازی سامانه‌ها بررسی کرده است.

در راستای ارتقاء کیفیت و کارایی سامانه‌های نرم‌افزاری تخصصی، دانشگاه شهید بهشتی اقدام به تدوین گزارشی جامع و علمی کرده است که به شناسایی و بررسی الزامات و توصیه‌های فنی این سامانه‌ها پرداخته است.